Met een handgebaar naar haar van lustvocht glanzende dijen “mag ik zo in de jacuzzi of kom je met me douchen?” stelt ze me voor een dilemma. Maar Cor gaat voor haar op de knieën en lost dat met zijn tong op. “Zonde toch?” als hij met glimmende wangen weer opkijkt.
Typend op mijn Olivetti M24 knelt mijn jeans-kruis snel, te snel. Mijn kantoor vult zich met de vage geur van mijn Lief sinds 20 jaar, Poison van Dior.
Een groot grijs badlaken legt Mo op de tafel en Wáwá strekt haar lijfje, beschenen door de twee oranje flowerpots, die ik pas van de verkoop van een onbeschaamd naaktportret had betaald. Nu, 50 jaar later, denk ik nog steeds aan dit moment als ik er een plaatje van zie.
Ze was voor in de dertig, toen ze plots voor me stond, weelderig golvend, koperen lokken over haar schouders, rond op de juiste plekken en op stiletto’s, die haar houding verseksten. Ze nam me in haar armen, iets te intiem voor een oom. En ze voelde me , strak, tegen haar buik, te begerig voor…
We zwierven door zuid-Europa, die zomer van 1971, in onze oude Ford Anglia Sportsman, en waren het weggetje naar de Castelfusano Countryclub bij Lido di Ostia opgereden, denkend dat het wel veel te chique voor ons zou zijn. Nu, in 2021 vast wel, maar toen niet, het was er eenvoudig en simpel.
Zij beloven elkaar wat schuchter – en niet zo intiem en gloeiend als op de rots – eeuwige trouw. We applaudisseren en fluiten als ze elkaar innig kussen. Ik voel haar mond nog op de mijne en kijk Diane aan. Ze valt me om de nek, zoals veel stellen om ons heen. French kissing, heet…